ساخت و هنجاریابی مقیاس درجه بندی تشخیص اختلال سلوک در دانش آموزان مقطع پنجم ابتدایی شهر تهران (فرم معلمان)

هدف از این مطالعه، تهیه‌ی پرسش‌نامه‌ی رفتاری است که توانایی تشخیص اختلال سلوک را از سایر اختلالات کودکان داشته باشد. روش‌کار: پژوهش حاضر از نوع کاربردی است و 515 نفر از دانش‌آموزان مقطع پنجم ابتدایی در شهر تهران در سال تحصیلی 86-1385، با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای انجام این مطالعه ابتدا لیستی از ویژگی‌های اختلال سلوک بر طبق منابع بالینی تهیه و در اختیار متخصصین این رشته قرار گرفت، سپس پرسش‌نامه تنظیم شده به 10 نفر از معلمین مقطع پنجم ابتدایی داده شد و نظرات ایشان برای رفع ابهامات استفاده شد و   پرسش‌نامه‌ی نهایی تنظیم گردید. پایایی پرسش‌نامه از طریق روش آلفای کرونباخ، تنصیف و آزمون-آزمون مجدد مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: پس از تحلیل عامل به روش مولفه‌های اصلی و استفاده از چرخش واریماکس، 5 عامل پرخاشگری، بی‌مسئولیتی، فریبکاری، خرابکاری و روابط     بین‌فردی ضعیف استخراج شدند که 70/74 درصد کل واریانس را تبیین می‌کنند. پایایی پرسش‌نامه از طریق روش آلفای کرونباخ 975/0، از طریق روش تنصیف 858/0 و از طریق روش آزمون-آزمون مجدد 973/0 به دست آمد. همبستگی آزمون با پرسش‌نامه‌ی اختلال سلوک (فرم معلمان) 871/0 می‌باشد. نقطه‌ی برش این آزمون با در نظر گرفتن انحراف استاندارد، چارک، آزمون حساسیت و ویژگی و هم چنین صدک، نمره‌ی 60 انتخاب گردید. نتیجه‌گیری: نسخه‌ی نهایی پرسش‌نامه‌ی تشخیصی اختلالسلوک (فرم معلمان) با پایایی مناسب تهیه گردید.